Hoogsensitief en grenzen stellen.
15 tot 20% van de bevolking is hoogsensitief. Dat wil zeggen dat de grote massa niét hoogsensitief is. Helaas zijn mensen over het algemeen nogal kudde beesten. We spiegelen ons voortdurend aan anderen hun gedrag. Aan anderen hun talenten. En vooral aan anderen hun grenzen. Als hun grens hoger ligt dan die van jouw, dan is de kans groot dat je je eigen grens in twijfel gaat trekken.
Hoogsensitieve personen hebben doorgaans moeite met grenzen stellen. Vaak zijn ze zich niet bewust van hun hoogsensitiviteit waardoor ze meelopen met de massa. De massa is echter niet hoogsensitief. Dit wil zeggen dat hun grenzen anders liggen dan die van een hsp. Omdat de hsp's in de minderheid zijn zien ze weinig mensen in hun omgeving aan wie ze zich kunnen spiegelen of bij wie ze zich 'vertrouwd' voelen. Het is dus een logisch gevolg dat ze over hun grenzen gaan. Je denkt dat je mee moet moet de rest. 'Als iedereen het kan, dan moet ik dat toch ook kunnen?' Maar iedereen heeft nu eenmaal zijn talenten en zijn beperkingen. De kunst zit hem in jouw talenten te ontdekken en deze te gebruiken. Je gaat aan een rolstoelpatiënt toch ook niet vragen om te lopen?
Hoogsensitiviteit is geen zichtbaar gegeven. En omdat 'maar' 20% van de bevolking het is wordt hier weinig rekening gehouden. Dat is een jammer gegeven. Maar dat wil niet zeggen dat jij jezelf ook moet verwaarlozen. Want als jij al niet luistert naar jezelf, waarom zou iemand anders het dan wél doen?
Hoogsensitief zijn betekent niét dat je zwak bent. Je grenzen liggen inderdaad anders, maar dat heeft een heel andere rede dat zwakheid. Hoogsensitieve mensen hebben een intense beleving. Geluid, licht, emoties (van jezelf én van je omgeving), sfeer, ... Je brein verwerkt al deze prikkels ongecensureerd. Niet-hsp's merken veel van de prikkels die er bij jouw binnen komen niet eens op. En als ze ze toch opmerken, dan komen ze niet zo intens binnen als bij jou. Daarom hebben hoogsensitieve mensen veel sneller hun hoofd vol. Dit noemen we 'overprikkeld'. Naast de ongecensureerde prikkels die je als hsp binnenkrijgt, ga je deze prikkels ook nog eens diepgaand verwerken. Elaine N. Aron, een Amerikaanse psychologe die de term HSP op de kaart zette, noemt deze diepgaande verwerking het pause-to-check systeem. Eerst wil je de situatie observeren om zo mogelijke gevolgen in te schatten. Pas daarna gaan we over in actie. Elke stap die je zet, elke gedachte die bij je binnenkomt, alles wat je ziet, hoort, doet, ... vergt meer inspanning dan bij anderen.
Daarom is het voor een hsp van essentieel belang om grenzen te stellen. Dit is makkelijker gezegd dan gedaan. Want om je grenzen te stellen, moet je je eerst bewust worden hiervan. En je bewust worden van iets kan enkel wanneer je ruimte hebt in je hoofd. Een behoorlijk vicieuze cirkel dus. Maar goed nieuws! Als hoogsensitief persoon heb je wellicht een sterk intuïtie. Durf te vertrouwen op je intuïtie. Het geeft je duidelijk aan wanneer je hoofd 'nee' zegt. Het enige wat jij moet doen is hier naar durven luisteren en handelen.
Hanne
x